ความแตกต่างระหว่างวาล์วควบคุมแบบนั่งเดี่ยวและแบบนั่งคู่

ที่นั่งเดี่ยว

วาล์วที่นั่งเดี่ยวเป็นรูปแบบหนึ่งของวาล์วโลกที่มีการออกแบบทั่วไปและค่อนข้างเรียบง่ายวาล์วเหล่านี้มีชิ้นส่วนภายในเพียงเล็กน้อยพวกเขายังมีขนาดเล็กกว่าวาล์วที่นั่งคู่และให้ความสามารถในการปิดที่ดี
การบำรุงรักษาทำได้ง่ายขึ้นเนื่องจากสามารถเข้าถึงได้ง่ายด้วยการเข้าสู่ส่วนประกอบวาล์วด้านบนเนื่องจากมีการใช้งานอย่างแพร่หลาย จึงมีการกำหนดค่าการตัดแต่งที่หลากหลาย ดังนั้นจึงมีคุณลักษณะการไหลที่หลากหลายมากขึ้นพวกเขายังสร้างการสั่นสะเทือนน้อยลงเนื่องจากมวลของปลั๊กลดลง

ข้อดี

- การออกแบบที่เรียบง่าย
- บำรุงรักษาง่าย
- เล็กและเบากว่า
- ปิดดี.

ข้อเสีย

– การออกแบบที่ซับซ้อนมากขึ้นที่จำเป็นสำหรับการทรงตัว

ที่นั่งคู่

การออกแบบตัววาล์วโลกอีกแบบเป็นแบบนั่งคู่ในแนวทางนี้ มีปลั๊กสองตัวและสองที่นั่งที่ทำงานภายในตัววาล์วในวาล์วที่นั่งเดียว แรงของกระแสไหลสามารถดันเข้ากับปลั๊ก ซึ่งต้องใช้แรงกระตุ้นที่มากขึ้นเพื่อควบคุมการเคลื่อนที่ของวาล์ววาล์วที่นั่งคู่ใช้แรงตรงข้ามจากปลั๊กทั้งสองเพื่อลดแรงกระตุ้นที่จำเป็นสำหรับการเคลื่อนที่ของตัวควบคุมการทรงตัวเป็นคำที่ใช้เมื่อแรงสุทธิบน
ลำต้นถูกย่อให้เล็กสุดด้วยวิธีนี้วาล์วเหล่านี้ไม่สมดุลอย่างแท้จริงผลของแรงไฮโดรสแตติกบนปลั๊กอาจไม่เป็นศูนย์เนื่องจากรูปทรงและไดนามิกพวกมันจึงถูกเรียกว่ากึ่งสมดุลสิ่งสำคัญคือต้องทราบการโหลดรวมเนื่องจากปริมาณของความสมดุลและแรงไดนามิกเมื่อกำหนดขนาดแอคทูเอเตอร์การปิดระบบทำได้ไม่ดีเมื่อใช้วาล์วแบบนั่งคู่และเป็นหนึ่งในความหายนะของโครงสร้างประเภทนี้แม้ว่าค่าความคลาดเคลื่อนในการผลิตอาจจะแน่น แต่เนื่องจากแรงที่ต่างกันบนปลั๊ก จึงเป็นไปไม่ได้ที่ปลั๊กทั้งสองจะสัมผัสกันในเวลาเดียวกันการบำรุงรักษาเพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มชิ้นส่วนภายในที่จำเป็นวาล์วเหล่านี้มักจะค่อนข้างหนักและใหญ่
วาล์วเหล่านี้เป็นแบบเก่าที่มีข้อดีน้อยกว่าเมื่อเทียบกับข้อเสียโดยธรรมชาติแม้ว่าจะพบได้ในระบบที่เก่ากว่า แต่มักไม่ค่อยใช้ในแอปพลิเคชันที่ใหม่กว่า

ข้อดี

– ลดแรงแอคทูเอเตอร์เนื่องจากการทรงตัว
- การกระทำที่เปลี่ยนแปลงได้ง่าย (ทางตรง/ย้อนกลับ)
- ความสามารถในการไหลสูง

ข้อเสีย

- การปิดเครื่องไม่ดี
- หนักและเทอะทะ
- อะไหล่เพิ่มเติมเพื่อการบริการ
– เฉพาะกึ่งสมดุลเท่านั้น